[jaone]

*
To był luty,
jesień
kipiała wiosną w falach wierszy,
akordami bieli
kapała z nieba

puch wkradał się w usta
najmocniej ściśnięte,
niebo tak potężnie
szumiało gwiazdami.

zapach lata się niósł
przez ubielone kobierce
kwiatów na śniegu
rzeźbionych ciepłem

sen morzy także
fragmenty najważniejsze
zapominam-y?


**
Potem czerwiec,
skute
lodem ciemnym poezje,
na polanach nocą
cicho dobrzmiewały

zapach ten nie ten
świata
indie, barcelona,
mało - samoloty

świat się kręcił
słowa nieme,
ciche, leśne
wieczór, noc
w cieniach spojrzeń
dojrzewamy

***
Listopad,
korale nieco poważniejsze
gwiazd naszych zaklęte
w wieki nieba czernią

zima bukiet złości
promienieje na szczęście
układa do snu wartości,
walczy z wiatrakami

całkiem na poważnie
szlochem i lamentem
z kości słoniowej
wymyślamy zamek


****
Ahoj Atlantydo!