[do-re-mi-nes-cen-cje]

_ __ ___ _ ___ __ ____
__ _ __ _ __ __ ______
__ _ _ _ _ _ _________
__ _ _ __ ___________
__ _ _ _ ____________
[zawładnienaminocymrok]



drążenie = dążenie do drżenia = drażnienie = udrażnianie = tworzenie


Tworzenie jest drążeniem, drążeniem kreowanie nowych dróżek i dróg do zrozumienia sprawy. Drążenie sprawy, drążenie do bólu. Nie ma wydrążenie. Wydrążona jest tylko materia. Wydrążone poglądy nie mają racji bytu. Drązenie to proces, to progres. Progres bez mety. Drążenie to drążenie, zagłębianie się w dany temat. Drążenie sprawy.
Dążenie do drżenia jest drążeniem i tworzeniem. Dążenie jest procesem i wolą trwania w procesie. Proces nie ma początku i końca, bo drąży i drży. Drżenie jest drżeniem punktu widzenia. Dwoje oczu. Drąży. Dwoje i drży bo brakuje do trzech. Trzecie oko, gdzie? Oko gdzie? Drąży? Oko trzecie drąży z duszy. Z duszy rozdrażnienie wychodzi. Tworzenie jest drażnieniem. Dążeniem do drżenie. Drżenie, wychodzenia spoza własnych trzech punktów widzenia. Rozedrganie dążeń.
Drażnienie jest tworzeniem i drążeniem. Drażniąc udrażniasz. Drażnisz receptory. Pobudzasz do myślenia - myślenie drążeniem jest. Drążeniem sedna sprawy i dróżek pobocznych. Drażnienie pubudza. Wzmaga chęć reakcji, interakcji.
Udrażnianie jest drążeniem. Udrażniając drążysz by było drożne. Udrażniając drażnisz, wydrążasz spokj. Zakłócasz równowagę bez drążenia. Istotą drążenia jest towarzyszące mu dążenie do nieudrożnienia. W obiektach nie podatnych na drążenie. W obiektach które z natury swojej drążone chcą być, udrażnianie wywołuje drążenie do drążenia siebie. Gdy siebie sie już drąży do drążenia innych już a i już.

Tworzenie jest tworzeniem. Tworząc drażnisz - kogo - do czego, dążysz do drżenia - u kogo i siebie - do czego, drążysz - co kogo i siebie już a i, udrażniasz - kogo co nie siebie - do czego.



drążenie = dążenie do drżenia = drażnienie = udrażnianie = tworzenie


proces dążeń płytkich jak ocean myśli twych